"Yaşamak için yemek, yemek için yaşamak", "karın doyurmak" gibi kavramları bir türlü anlamam. Tabii ki yaşamak için yemek zorundayız, tabii ki karın doyurmak için yiyoruz. Ama şöyle güzel kurulmuş bir sofrada, hoş bir sohbet eşliğinde sevdiklerimizle birlikte yenen bir yemek karın doyurmak mıdır?
Bana göre yemek hayatı paylaşmaktır. Bazen bir akşam yemeğini dostlarla paylaşmak, bazen bir bayram yemeğinde büyükleri sevindirmek, bazen de ne yazık ki hüznü paylaşmak.
Hepimiz her gün iki ya da üç öğün yemek yiyoruz. Bu öğünlerin birini de yemek için yaşamaya ayırsak, sevdiklerimiz için sevgiyle kursak soframızı. Kapatsak televizyonlarımızı ve gerçekten birbirimize baksak, birbirimizi duysak hayat daha çekilir olmaz mı ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder