18 Ağustos 2012 Cumartesi

KATMER BAYRAMI (ŞEKER BAYRAMI)

     Ramazan bayramına bir gün kaldı. Pek çok evde bayram hazırlıkları son hız devam ediyor, kimisinde de tatil hazırlıkları. Bazılarına göre bayram büyüklerini ziyaret etmek, bazılarına göre ise tatile çıkmak. Eğer yaşınız büyümeye başladıysa evde hazırlık yapıp küçükleri beklemek.
     Çocukken biz de her bayram maaile memlekete giderdik. Hem annem, hem de babam Denizli'ye bağlı Bekilli isimli ilçede doğmuş, aynı mahallede büyümüşler.
     Bizim orada "Ramazan Bayramı" ya da "Şeker Bayramı" ismiyle bilinen bayramın ismine; "Katmer Bayramı" da denir. Çünkü gelen misafirlere baklava, börek yerine katmer ikram edilir. Bayramdan bir-iki gün önce hemen her evin bahçesinde bulunan, adına "Ekmek evi" adı verilen küçük odalara saçlar kurulur ve katmerler hazırlanır. Bir kişi hamuru yoğurur, ayakta getir götür işlerine bakar, birisi hamuru açar, bir kişi de saçta katmerleri pişirir. Epey emek isteyen bir iş anlayacağınız.
     Katmerin pişirildiği sacın ortası çukurdur. Sacın altı bir gün önceden kül ile yapılan çamurla sıvanarak kurumaya bırakılır ki, üstüne konan katmer birden yanmadan ağır ağır pişsin. Bu işleme "saç külleme" adı verilir.
     Hazırlanan hamur tam undan, yani değirmende öğütülen buğday unundan olup, tahtadan yapılmış olan hamur teknesinde yoğrulur. Bezeler haline getirilir ve açılmaya başlanır. Genellikle açanlar işinin ehli olduğu için oklavanın sesi inanılmaz ritmiktir.Katmerler tatlısıyla tuzlusuyla çeşit çeşit hazırlanır. Sade katmer, ıspanaklı, peynirli, soğanlı, tatlılı. Benim en çok sevdiğim çeşitler ise soğanlı ve tatlılı katmerdir. Soğanlı katmer; ince doğranmış kuru soğan ve bir çeşit kuru çökeleğin karıştırılmasıyla yapılır (bizim orada bu peynire "kel peynir" denir.) . Tatlılı katmerin içinde susam ezmesi ile karıştırılan pekmez vardır.
     Pişiren bir yandan devamlı ocağı kontrol eder, bir yandan da elindeki kocaman şişle katmeri çevirir ve pişenleri yanındaki siniye alır. Hem izlemesi, hem de sıcak sıcak pişenlerden bir parça yemesi de çocuklara düşen kısmıdır.
     Çocukluğumun bayramları oldukça geride kaldı. Son yıllarda bayramlarda hazırlıklar yapıp, evde misafir beklemeye başladık.  :))
     Herkese iyi bayramlar, biz evdeyiz bekleriz.
      

1 yorum:

Unknown dedi ki...

Ben de Bekilli'de büyüdüğüm için anlatılanları okuyunca o günlere gidip geldim.8 yıl sonra okudum gerçi ama olsun 🙂